çay içmek şerefli ikinciliktir sevgilim!

sıcak ve nemli bir ağustos akşamı diyorum sevgilim 
kalbimden daha temiz bir kağıda -sen okurken çok uzaklarda olacağım- bir  mektup yazarım belki en orta üç el yazımla
belki de şiir yazmayı denerim sana bir kez olsun yazmayı beceremediğim
yahut bir türlü başlayamadığım romanımın giriş cümlesini bırakır öyle giderim
belki de gitmem 

çünkü ve belki eylül gelir, ağustos daha son nefesini vermemişken

belki yazlarımız sert ve yağışlı,  kışlarımız sıcak ve kurak geçer aramızdaki bunca fırtınadan sonra

kim bilir?

hem belki hidayet iktisat okumuş, eser karakaş ünlü bir basketbolcu olmuştur paralel evrende

yahut akmaz denilen maveraünnehir'in gönül denizimize dökülmediğini kim iddia edebilir dün geceden sonra

çünkü ve zira; maveraün'ü hazar'a, yüreğimi ege'ye dökülürken gördüm dün gece 

üzgünüm ama seni göremedim sevdiğim
hem zaten ulaşılamayanlar arasında hep birinci sıradaydın sen

bense tutunamayanlar arasında

halbuki birincilikten ziyade şerefli ikincilikler makbul sayılmalıydı bu alemde

misal tüm kahve fincanları bir bir ve yüzüstü kapaklanıp yaltaklanırken falcıların önünde

ikinci sıraya itilen ince belli çay bardakları, ismail abimiz ve süleyman seba'mız yeter bize dediler

belki sırf bu yüzden fincanlar hızla dolarken birinciliği kahveye verdiler o gece 
ben bekledim, sadece bekledim eylülü bekler gibi, yağmuru özler gibi bekledim
lakin gelmedin

oysa şimdi bizi ayıran nehir, tuna nehri olmuş akmam diyor 

duyuyor musun?
marksistler tekbir getiriyor, müslümanlar ciao bella söylüyor

sence de bu iş çok fazla uzamadı mı sevdiğim?

hadi uzat bardağını da çay doldurayım
.
emre aydın - geceler kara tren