nowadays-2 - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

nowadays-2

sıkıldıkça dirseğimde kabuk bağlamış yarayı didikliyorum. bazen de balkondan tek tük geçen sokak insanlarını izliyorum. fakat düşünemiyorum. teoman'ın havaalanında kaybolan bavulu gibiyim bugünlerde. ve biraz paramparça!  sanki zaman , her şey durmuş da bir ben kalmışım gibi dünyada. ya da tam tersi bilemiyorum. tuhaf bir durgunluk. bensiz geçip giden hayatımın tek izleyicisiyim. lakin hissetmiyor, duymuyorum. avucumun içinden kayıp giden hayatımı tutamıyorum. tek tutunabildiğim hâlâ ve ısrarla şarkılar. evet göksel dinlemeyi hâlâ seviyorum. sevdiğim başka şeyler de var. misal hâlâ kelimesindeki a harflerine şapka giydirmeyi, dahi anlamına gelen de ve da bağlaçlarını ayrı yazmayı ve bir de ıspanaklı böreği. seviyorum. çok seviyorum. ama ve lakin uyuyabilmek istiyorum yine de gündüzleri. çünkü kıskanıyorum gündüz uyuyabilenleri ve her şeye rağmen geniş durabilen insanları. onca hüzün ve kederine rağmen mizah duygusunu kaybetmeyenleri. uzun mektuplar yazmak ve almak istiyorum mesela. ama ne yazacağımı bilemediğim uzak yakınlarım var. bir gün hiç habersiz hatta benim bile haberim yokken sevdiğim bir filmin içinde yitip gitmeyi umuyorum. ve bir gün olsun gazetelerin bulmaca eklerindeki fotoğraftaki sanatçıyı bilmek istiyorum.
.
göksel - karar verdim
.