mutlanmak - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

mutlanmak

bu sabah...
 farkli, hic olmadigim biri olarak basladim gune. sanirim ozumdeki iyi insan bir sureligine derin uykudan uyandi.
soforle durak pazarligi yapan ve soforun nerdeyse kolundan tutup asagi atmak uzere oldugu kadinin yardimina tipki filmlerdeki gibi yetistim!
-kaptan soyledigi duraktan geciyor senin araban dedim sesimi kadir inanir'inkine benzeterek.
-haa. tamam o zaman dedi kaptan sadri alisik mahcubiyetinde...
cunku okulda derslerini iyi dinleyen bir ogrenciydim ve bu aliskanligin avantajiyla guzergahtaki butun bir sonraki duraklari biliyordum.
ama aksilik bu ya ablanin akbili yetersiz bakiye diye isyan etti bu seferde. madem bir iyilik yaptik devami da gelmeliydi. hic hazetmedigim bir seyi daha yaptim ve fazla akbilimi kullandirdim. sofor haric herkes mutluydu. sanirim ben de...
.